مفهوم قهوه فوری را می توان به اواسط قرن هجدهم ردیابی کرد، زمانی که یک فرانسوی به نام لوئی-برنارد رابو عصاره غلیظ قهوه را تولید کرد که می توانست با آب هیدراته شود. با این حال، این شکل اولیه قهوه فوری به دلیل فقدان یک روش تولید کارآمد به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.
تا اواخر قرن 19 بود که اولین قهوه فوری موفق تجاری ساخته شد. در سال 1890، یک مخترع بلژیکی به نام جورج واشنگتن روشی را برای تولید کنسانتره قهوه با استفاده از فرآیند استخراج خلاء ابداع کرد. سپس کنسانتره خشک شد و به پودر محلول تبدیل شد که میتوان آن را با آب بازسازی کرد.
اولین قهوه فوری در دسترس تجاری توسط یک دانشمند ژاپنی به نام Satori Kato در سال 1901 ساخته شد. اختراع کاتو شامل دم کردن قهوه با استفاده از فرآیندی بود که مشابه روشی بود که برای تهیه چای استفاده می شد. سپس قهوه دم شده با تبخیر آب غلیظ شد و شربت به دست آمده خشک و به صورت پودر در آمد. این محصول با نام “Red E Coffee” فروخته شد و در ژاپن و سایر کشورهای آسیایی محبوب شد.
اولین قهوه فوری که در ایالات متحده معرفی شد “قهوه فوری جی واشنگتن” نام داشت و توسط جورج کنستانت لوئیس واشنگتن در سال 1909 توسعه یافت. محصول واشنگتن با استفاده از فرآیند خشک کردن انجمادی ساخته شد که شامل انجماد قهوه غلیظ و سپس انجماد بود. حذف آب با تصعید این روش قهوه فوری با کیفیت بالاتری تولید کرد که طعم و عطر معتبرتری نسبت به محصولات قبلی قهوه فوری داشت.
در طول جنگ جهانی دوم، قهوه فوری به دلیل راحتی و قابل حمل بودن، جزء اصلی جیره سربازان شد. ارتش ایالات متحده چندین شرکت را مأمور تولید قهوه فوری برای سربازان خارج از کشور کرد و تقاضا برای قهوه فوری به شدت افزایش یافت. پس از جنگ، قهوه فوری به دلیل راحتی و مقرون به صرفه بودن محبوبیت خود را حفظ کرد و به یکی از لوازم اصلی خانواده ها در سراسر جهان تبدیل شد.
در دهه ۱۹۳۰، یک شیمیدان در شرکت نستله به نام ماکس مورگنتالر (Max Morgenthaler) به دنبال راهی برای تولید قهوهای سریع و آسان برای مصرف به ویژه در زمانهای جنگ بود. مسئله این بود که قهوه سنتی نیاز به زمان و تجهیزات خاصی داشت و این مسئله برای افراد در میدان جنگ یا حتی در خانهها با مشغله بالا، مشکل ایجاد میکرد.
مورگنتالر با همکاری چندین شیمیدان دیگر، شروع به تحقیقات بر روی روشهای تولید قهوه فوری کردند. آنها متوجه شدند که اصلیترین چالش در تولید قهوه فوری، حفظ طعم و اصالت قهوه است. پس از مدتی تحقیق و آزمایش، آنها یک روش تازه کشف کردند.
در این روش، ذرات قهوه را تحت فشار بالا و دمای بالا به شکل مایع تبدیل میکردند. سپس این مایع تحت فشار پایین قرار میگرفت و ذرات قهوه به شکل خشک و پودری تبدیل میشدند. این فرآیند تضمین میکرد که طعم و عطر قهوه حفظ میشود و در عین حال از طریق افزودن آب به سرعت میتوان قهوه را حاصل کرد.
در نهایت، در سال ۱۹۳۸، نستله نخستین محصول قهوه فوری تحت نام “نستکافه” (Nescafe) را معرفی کرد. این محصول به سرعت محبوبیت یافت و به یک اختراع موفق تبدیل شد که امروزه به شکلها و برندهای مختلف در سراسر جهان وجود دارد.
در دهه های پس از اختراع، قهوه فوری دستخوش تغییرات و پیشرفت های زیادی در روش های تولید و مشخصات طعم شده است. امروزه، برندها و انواع مختلفی از قهوه فوری موجود است، با طعمهای مختلف و قالبهای بستهبندی که متناسب با نیازها و ترجیحات مصرفکنندگان مختلف است. خرید قهوه فوری علیرغم شهرتی که گاهی اوقات در بین علاقه مندان به قهوه دارد، همچنان یک انتخاب راحت و محبوب برای بسیاری از مردم در سراسر جهان است.
از آن زمان تا به امروز، قهوه فوری به یک انتخاب رایج در زندگی روزمره تبدیل شده است. این نوع قهوه به دلیل سهولت تهیه و همچنین طعم و عطر مشابه با قهوه سنتی، جایگاه خود را در بازار قهوه جهانی حفظ کرده است.